Beden, köstek ve iğne bölümlerinden meydana gelen, her bir iğneye hindi, horoz, kaz, martı, tavuk, ördek vb. kuşların kanat, kuyruk tüyleri takılan çok iğneli bir tür olta takımı.
Çaparinin gerçek uygulama alanı teknedir, balık nerede av veriyorsa tekne ile oraya gitmek icap eder. İskandile gelince en az (15 iğne için) 200gr ağırlık gerekir. Suların durumuna göre çapari uçurtma olmayacak şekilde bu ağırlık arttırılabilir.
Çapari gündüzleri iş yapar. Çapariler sürekli hareket halinde olması gereken av araçlarındandır bu sebeple sandaldan sürekli bir aşağı bir yukarı sallanmaları gerekir. Kıyıdan ise atıp çekme başarılı olabilir. Özellikle ayna sular veya kanalda motor üstünde çok ağır yollu sürüklemede iyi iş yapar (sürüklerken yine sallanarak hareket ettirmek gerekir). Çinekop çaparisinde balık ararken dipte çapari yapmak gerekir.
Çaparilerde bilinen ve çoğunluk yazılanın aksine su kuşlarının tüyleri pek makbul değildir. Bunun sadece çok az istisnası vardır. Su kuşlarının tüyleri hidrofobik (susevmez) bir yapıya sahiptir bu sebeple su içesinde teleklenip avlanacak balık için tahrik edici olmazlar. Her türlü çaparide kullanılacak en ideal tüy horozun boyun ve üst sırt kısımlarındaki tüylerdir. Ancak özellikle çinekop, lüfer ve Marmaradan geri dönen ufak boy palamutlar için ve kışboyu Boğaza yayılmış sözkonusu balıklar için ince çaparide birbirine yapışan, teleklenmek yerine stabil bir yapı oluşturan tüye ihtiyaç vardır. (Herhalde o dönemin yemlik balıklarına benzediğinden). Bu sebeple profesyoneller bu çaparileri martı tüyünden yaparlar, kızıl olması gerektiğinden de kına ile boyarlar.
0 yorum:
Yorum Gönder
Ne düşündüğünüzü bize söyleyin... !
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.